Kişilik sahibi olamamış, varlığı ile barışamamış,öz güvensiz insanların, hastalığıdır kibir.Başkalarını küçümsemek, kendi küçüklüğündür.Bu ahlaki bir zaaftır, çağımız insanı, şahsiyeti, maddiyat ile karıştırmıştır.Bu bir, erdem ve kültür fakirliğidir.
İnsan onur sahibi olmalı, kibir değil.
Kibirli insan, inciden gerdanlıkta taksa, bu ona bir değer katmaz.Sadece kendi çevresinde sevilmeyen biri yapar.Nitekim kitabımız Kuranda birçok ayette, kibir üzerine buyuruyor ki.Yeryüzünde kibir ve şımarıklıkla yürüme! Çünkü sen, ne yeri delebilirsin ne de dağların boyuna erişebilirsin. (17/İsrâ 37)Şüphesiz O, büyüklenenleri sevmez. (16/Nahl 23)Kibirlenip de insanlardan yüz çevirme ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme! Zira Allah, kendini beğenmiş övünüp duran kimseleri asla sevmez. (Lokman 31/18)“Dünyada haksız yere kibirlenip büyüklük taslayanları, âyetlerimi gereği gibi anlamaktan uzaklaştırırım.” (A’râf 7/146)İşte âhiret yurdu! Biz onu yeryüzünde böbürlenmeyi ve bozgunculuk yapmayı arzulamayan kimselere veririz. (En güzel) âkıbet, takvâ sahiplerinindir.” (Kasas 28/83)Bu kadar ALLAH kelamından sonra, halen kibirden kurtulamamak .Bir iman zayıflığı değilmidir.Ayhan M.